Dit is het logboek van kapitein Skrgtnxxxt.
Sterrendatum 4341, dag 1437 van onze zoektocht naar alternatieve voortplantingsprocedures.
Ik denk dat ik gek word, als ik mijn ogen dicht doe zie ik alleen nog maar de oneindig uitdijende leegheid van de ruimte. En met mijn ogen open zie ik precies hetzelfde. Ik vrees dat we net zo lang blijven zoeken tot we langzaam verschrompelen of sterven van de honger. Hoe groot is de kans om een planeet te vinden met leven daarop. Laat staan ééntje waar we de alternatieve manier van voorplanting kunnen vinden, waardoor we ons ras kunnen redden. Ik droom de laatste tijd alleen nog maar van kinderen, misschien is het die droom die me overeind houdt.
Dit is het logboek van kapitein Skrgtnxxxt.
Sterrendatum 4341, dag 1441 van onze zoektocht naar alternatieve voortplantingsprocedures.
Het schip ligt vol schubuitval, iedereen is ziek, we weten niet precies waarom. Misschien is het een ruimteziekte, in ieder geval jeukt het als de pest. Ook ik ben constant aan het krabben. Sommigen van ons hebben zelfs hun voelsprieten eraf gekrabd. Onze medische staf werkt dag en nacht aan een oplossing. Ze zeggen dat het niet door het voedsel komt, al hebben ze wel ontdekt dat er een bacterie in de celvermenigvuldigers zit die elk moment kan muteren. De laatste keer dat dat gebeurde, hadden we al onze noodrantsoenen erdoor gejaagd. Als het nu weer gebeurt zou het wel eens ernstig kunnen worden.
Dit is het logboek van kapitein Skrgtnxxxt.
Sterrendatum 4341, dag 1471 van onze zoektocht naar alternatieve voortplantingsprocedures.
Er is een wonder gebeurd! De bacterie in de celvermenigvuldigers bleek de oplossing in zich te dragen voor de ruimteziekte. Onze genetici hebben de bacterie weten te isoleren en vervolgens opgekweekt op het afgevallen schubbenmateriaal. Daardoor is de bacterie na een geleide mutatie een afweerstof uit gaan scheiden, dat als medicijn tegen de ziekte dient. De jeuk is voorbij en je ziet al bij velen van ons kleine voelsprieten terug groeien.
Gisteravond werd er een gezamenlijk gesjirp aangeheven, ik zweer het je, als we onze genitaliën niet genetisch gemodificeerd zouden hebben om sociaal onwenselijke impulsen te onderdrukken dan zou dit getjirp zeker tot heel wat nestjes geleid hebben. Ik hoop dat dit een goed voorteken is en we snel een planeet vinden met interessante levensvormen.
Dit is het logboek van kapitein Skrgtnxxxt.
Sterrendatum 4341, dag 1473 van onze zoektocht naar alternatieve voortplantingsprocedures.
Ik denk vandaag terug aan het oude Proxxxgks: haar prachtige landschappen, de rotspartijen, de eierplanten en hun zoete aroma wanneer ze door de zwavelregens openbarstten. Het gemoedelijke tsjiptsjappen van de Proxxxgksiaanse heuvelbewoners. Heel wat anders dan onze moderne regering en al haar facetogen gericht op wetenschappelijke vooruitgang.
Natuurlijk was niemand er op tegen, ik weet nog hoe blij we waren met onze vleugels en onze langere levensduur. En dat we daar onze oorspronkelijke manier van voorplanten voor moesten opgeven. Ja ach, wat maakte ons dat uit. We kregen evengoed kinderen. Elke twee jaar als we de laboratorium bevruchte beschermde atmosferen ontvingen waren we zo gelukkig, en er kwamen zulke mooie kinderen uit. Ik denk graag terug aan Proxxxgks en verlang terug naar het gezoem van vleugels.
Dit is het logboek van kapitein Skrgtnxxxt.
Sterrendatum 4341, dag 1493 van onze zoektocht naar alternatieve voortplantingsprocedures.
Er is een stip op de radar verschenen, het klinkt niet veelbelovend, een zonnestelsel met een stuk of acht planeten. Maar we gaan er toch op af, je weet maar nooit. Het ergste dat er kan gebeuren is dat we wat tijd verliezen. En tijd is alles wat we hebben.
O, oneindigheid, zo veel tijd is er en hoe weinig is er te doen. Ik kan de ontspanningsruimtes niet meer zien. En ik word kotsmisselijk van het voedsel, altijd die eeuwige membraamsoep met labcel toevoeging. Hoe lang is het geleden dat we iets oorspronkelijks aten. Ik bedoel een echt uit zichzelf geëvolueerd stuk voedsel, al is het iets plantaardigs of een soort spons voor mijn part. Ik ben zelfs op een afgebroken stuk dekschild gaan knagen, idioot die ik ben. Misschien kan ik de boordbiologen vragen of ze een eetbaar soort wormen uit ons verteringskanaal kunnen opkweken ofzo.
Dit is het logboek van kapitein Skrgtnxxxt.
Sterrendatum 4341, dag 1499 van onze zoektocht naar alternatieve voortplantingsprocedures.
Er is weer hoop, één van de planeten van het zonnestelsel bestaat voor tweederde uit water en op land groeien planten die groen zijn en heel hoog kunnen worden. Het vreemde is wel dat er ook gebieden zijn waar een intelligent ras lijkt te leven. Er zijn zelfs steden die ’s nachts een prachtig patroon van licht uitzenden. We zijn meteen aan de slag gegaan om de verschillende soorten leven en hun manieren van voortplanting in kaart te brengen, te beginnen met de onder water levende soorten.
We zien dat er veel met beschermde atmosferen wordt gewerkt die lijken op de eierplanten van Proxxxgks. Soms worden deze eierplanten in het lichaam bewaard maar meestal worden ze gewoon uitgepoept in de zee. Er is dan ook nog een soort gaswolk voor nodig om de eierplanten te bevruchten. Erg efficiënt is dit allemaal niet. Het grootste deel wordt door de onder water levende soort opgegeten nog voor er nageslacht kan ontstaan.
Dit is het logboek van kapitein Skrgtnxxxt.
Sterrendatum 4341, dag 1512 van onze zoektocht naar alternatieve voortplantingsprocedures.
Het antwoord ligt op het land en wel bij de meest intelligente soort van deze planeet. Hun manier van voortplanten trok onze aandacht, omdat het op een rituele dans lijkt zoals wij iemand de hoogste eer verlenen na het winnen van een veldslag, hoewel dat een slechte vergelijking is. Wat er gebeurt is dat twee lichamen elkaar omstrengelen, twee elkaar bewonderende lichamen die in elkaar op lijken te gaan, net zo lang tot er een hoogtepunt wordt bereikt waarbij, als het ware van beloning een levende cellen bevattend vocht wordt uitgewisseld dat bevruchting kan veroorzaken nog voordat er celvermeerdering heeft plaatsgevonden.
Ik heb persoonlijk een zenuwsynchronisatie gedaan om te begrijpen wat deze mensen, zoals ze zichzelf noemen, meemaken wanneer ze hun voortplantingsritueel uitvoeren. Ik moet zeggen dat ik nog nooit zoiets sensorisch, zoiets exciterend neurotransmittend en synaps activerend heb meegemaakt.
Dit is het logboek van kapitein Skrgtnxxxt.
Sterrendatum 4341, dag 1524 van onze zoektocht naar alternatieve voortplantingsprocedures.
Na een aantal keer deze zenuwsynchronisatie te hebben ondergaan, begreep ik pas dat de procedure niet om de voortplanting ging, dat de individuen daar niet eens over nadachten. Maar dat de voortplanting eerder een bijverschijnsel is, en dat het ritueel uitgevoerd wordt omdat het ritueel waarde in zichzelf heeft, omdat de één zich zo aan de ander verbindt, dat het zo dicht bij de ander wil zijn dat het in die ander probeert te kruipen.
Hoe mooi het ook is, morgen zullen we het DNA oogsten en vernietigen we deze planeet om de concurrentie uit te roeien. Het is jammer aangezien ik vrees dat onze versie van deze voortplantingsdans nooit zo sierlijk zal worden als bij de mens, eerder grotesk en bloederig. Toch kan ik niet wachten tot we ons eigen DNA hebben aangepast en we zelf ook deze rituelen kunnen uitvoeren. Het enige wat ik me afvraag is hoe we deze nieuw methode kunnen gebruiken zonder te vervallen tot een ras van primitieveling, altijd op zoek naar een ander om in op te kunnen gaan?
Ik wou dat we meer hadden kunnen leren van dit ras, dat we er op zijn minst een paar in leven hadden kunnen laten. Maar missie is missie, orders moeten worden opgevolgd. Als ik alleen maar deze onredelijke angst kwijt kon raken, dat ik denk dat het ons op de één of andere manier totaal zal vernietigen.
